Debatbijdrage Algemene Beschouwingen

Houd Ridderkerk speciaal

Voorzitter, raadsleden, college en luisteraars,

Een jaar geleden kreeg onze vlag hier een ereplek. Enkele weken geleden het portret van de Koning. En sinds een paar dagen hangt ook het vernieuwde gemeentelogo mét het Ridderkerkse wapen zichtbaar in deze zaal. Wie het kartonnen exemplaar van vorig jaar nog heeft: u mag hem weggooien. Punt 105 van het collegeprogramma kan worden afgevinkt. Complimenten aan het college.

Toch blijft er een opdracht staan. Want zoals ik vorig jaar al zei: die vaandelvorm past bij Ridderkerk. Een gemeente waar tradities worden gekoesterd. Ook de SGP hecht aan tradities. Maar de vraag is: hoe houd je waardevolle tradities levend?

Soms zie je dat in de manier waarop iemand leeft. Soms heel dichtbij.

Ze woonde in een huurwoning, maar zorgde voor huis en tuin alsof het haar eigendom was. Mensen bleven stilstaan voor de bloemen — én voor een vriendelijke groet en een luisterend oor.

Ze dacht mee over nieuwbouw in de straat. Niet vanuit weerstand, maar vanuit betrokkenheid: hoe past een gebouw mooi in de wijk? Zonder zelf auto te rijden, dacht ze mee over voldoende parkeerplekken.

Ze vond dat wie kon werken, niet zomaar zijn hand moest ophouden. Ze spaarde een poos voor een nieuwe koelkast, maar ervaarde dat anderen gebruikte spullen niet wensten aan te nemen, maar liever wachtten totdat een vrachtwagen van ‘Sociale Zaken’ nieuwe spullen kwam brengen. Beter passend bij de smaak. Ze kon daar met haar pet niet bij.

Ze sprak mensen vriendelijk maar duidelijk aan als ze vloekten of asociaal gedrag lieten zien. Haar woorden waren vriendelijk - altijd met een glimlach en respectvol.

Ze hield de straat schoon. Ze sprak mensen aan die rommel lieten vallen. Raapte het ook zelf op. Buren veegden samen het pleintje. Was iemand ziek, dan bracht je eten of liet je de hond uit.

Ze had geen deurbeleid, iedereen was welkom. Niet letterlijk dag en nacht open, want als ze iets verdachts zag, belde ze de politie. Maar wie hulp nodig had, vond die bij haar een maaltijd, een slaapplek, een warm hart, en als je dat wilde een gebed.

Ze was mantelzorger en actief in verenigingen. En als er iets mis was in de wijk - losse tegels, achterstallig groen, een ontbrekend bankje - dan wist de gemeente dat snel. Ze wist ook de burgemeester te vinden.

Ze deed op zaterdag boodschappen, want zondag was rustdag. Ze ging naar de kerk. De buurt deed het rustiger aan. Ze maakte ’s zondags ook graag een stevige wandeling.

Ze… Ze is er niet meer. Vandaag wordt het lichaam van mijn oma vanuit Salem begraven. Haar levensreis is voorbij. Ze is nu Thuis, door genade een kind van God.

Door haar manier van leven en haar geloof heb ik niet alleen gezien, maar ook diep gevoeld hoe waardevol het is om tradities met liefde levend te houden en door te geven.

De SGP staat op het fundament van een open Bijbel. Wij geloven dat God een leven zegent dat gebaseerd is op christelijke normen en waarden. Niet alleen voor het individu, maar tot zegen voor de samenleving. Daarom werken wij aan een Ridderkerk waar waarden, gezin, gemeenschap en zorg voor elkaar centraal staan.

Voor de komende verkiezingen kiezen wij daarom bewust voor de slogan:

HOUD RIDDERKERK SPECIAAL.

En wat de toekomst ook brengt, onder het Ridderkerkse wapen schrijf ik in gedachten dezelfde woorden die boven de rouwkaart van mijn oma staan:

“En nu, wat verwacht ik, o HEERE [God]? Mijn hoop is op U.” (Psalm 39:8)

Daan Kardol

Fractievoorzitter