Column: Wat corona met ons doet

Het is alsof we in een andere wereld leven. Alles draait om corona. Onze levens zijn anders ingevuld en gezondheid staat centraal. Zaken die tot voor kort prioriteit hadden, lijken ineens niet belangrijk meer. Ook politieke verschillen blijken ineens van ondergeschikt belang. Vanuit de landelijke overheid komen steeds verdergaande maatregelen. We werken zoveel mogelijk vanuit huis en onze kinderen zijn thuis. De crisis doet wat met je.

Aan de praktische zaken wennen we zelf snel. Het blijkt dat er bij thuiswerken ook op afstand goed samengewerkt kan worden. Ook met grote groepen, hoewel vergaderen met video platforms dan wel even wennen is hoe je dat in goede banen laat verlopen. Voordeel is wel dat het veel reistijd scheelt die nu nuttig gebruikt kan worden.  Onze kinderen zijn thuis bezig aan hun schoolwerk. De eerste dag lijkt een soort vakantiedag, maar al gauw komt een stroom huiswerkopdrachten op gang. Verbazingwekkend hoe creatief en snel de scholen zijn om nieuwe wegen te vinden en de kinderen opdrachten te geven en via internet te begeleiden. Al gauw blijkt thuis dat een duidelijk dagritme het fijnst werkt voor iedereen. Natuurlijk ontbreken de nodige gezellige pauzes niet. De avonden zijn vrij. Het werk van de gemeenteraad ligt stil. Wel worden we dagelijks geïnformeerd over corona.

De crisis zet aan het nadenken. Ineens verneem je dat ook bekenden het coronavirus hebben. Dan komt het dichtbij. Je krijgt nieuwsberichten over volle ziekenhuizen en probeert voor te stellen hoe het is als je daar ernstig ziek ligt. Dan komt de realiteit van leven en dood dichtbij. Niet dat je daar anders nooit bij stilstaat, maar het is nu tastbaar. Eigenlijk lijkt het momenteel een soort oorlogstijd, waarbij in dit geval de vijand het coronavirus is.

De samenleving blijkt toch niet zo maakbaar als we dachten. De overheid doet veel voor ons, maar kan onze gezondheid niet garanderen. We kunnen zelf veel voorzorgsmaatregelen nemen, maar corona uitsluiten kan niemand. Sommige mensen spreken uit dat ze angstig zijn. Toch kan er ook rust worden gevonden. De dichter van ons volkslied heeft in het zesde couplet zo treffend uitgedrukt waar zijn vertrouwen ligt:

 Mijn Schild ende betrouwen

Zijt Gij o God mijn Heer

Op U zo wil ik bouwen

Verlaat mij nimmermeer

 Ook u wens ik toe om hoe de omstandigheden ook worden, toch rust en vertrouwen te vinden. Dan zijn de omstandigheden hetzelfde, maar beleef je het anders. En dat zet ook aan om ons maximaal in te zetten om onze medemens te helpen, op welke manier dan ook. Van de politiek mag eendrachtig inzet verwacht worden om de gewijzigde omstandigheden voor de burgers te verlichten.

We wensen onze inwoners en onze bedrijven sterkte voor de komende periode.

Anton Rottier, Raadslid SGP